เราตริตรึกคิดนึกไปทางไหน สิ่งนั้นจะมีกำลัง เราจึงต้องมีสติอยู่กับพุทโธ มีกัลยาณมิตร กัลยาณธรรมเพื่อให้จิต อยู่กับกุศลธรรมทั้งทางกาย วาจา ใจ อกุศลลดน้อยลง กุศลธรรมเพิ่มขึ้นๆ ก็จะเกิดความเปลี่ยนแปลงได้ในตัวเรา จากคนไม่ดี กลายเป็นคนดี, คนไม่มีปัญญา กลายเป็นคนมีปัญญา, จิตน้อมมาทางธรรม ทางมรรคมีองค์แปด มากขึ้นๆเรื่อย จนถึงที่หมายคือนิพพานได้ จากการที่เราตริตรึกในพุทโธ ในกุศลตลอดเวลา

Timestamp

[00:00] นำความดีทั้งหมดสู่ใจโดยมีพุทโธเป็นยอด
[07:02] สติจะเกิดตรงสิ่งที่ตั้งไว้ในการระลึกถึง จะเริ่มแยกแยะได้
[13:59] ไม่บังคับแต่ควบคุมจิตเหมือนจับนกแต่พอดี
[16:17] เข้าใจธรรมชาติของจิตย่อมน้อมไปตามสิ่งที่ตริตรึก
[19:41] รู้จักกายใจ รู้จักแยกแยะกุศลอกุศล ให้กุศลนำอกุศล
[32:32] ความดีหรือไม่ดีเปลี่ยนแปลงได้ตามการตริตรึกและกัลยาณมิตร