พระเจ้าปเสนทิโกศลจอมราชา มีพระประสงค์จะเป็นพระญาติสนิทของพระพุทธเจ้า จึงได้ส่งราชทูตไปสู่ขอเจ้าหญิงศากยะเพื่อมาเป็นพระมเหสี  แต่เหล่าศากยะทรงดำริว่าพระราชาเป็นฝักฝ่ายอื่น โดยสกุลแล้วพระองค์ไม่เสมอด้วยเจ้าแห่งศากยะ จึงได้ส่งธิดาของท้าวมหานาม  ซึ่งประสูติจากทาสีผู้หนึ่ง ธิดานั้นชื่อ วาสภขัตติยา แม้พระนางวาสภขัตติยาจะมีพระบิดาเป็นกษัตริย์ แต่มารดาเป็นหญิงทาส พระเจ้าปเสนทิโกศลไม่ทรงทราบ จึงทรงดูแลพระนางด้วยความรักอย่างที่สุด สมฐานะเป็นมเหสีองค์หนึ่งของพระองค์ เหตุเพราะความเข้าใจผิดของพระเจ้าปเสนทิโกศลในการสร้างความคุ้นเคยกับหมู่ภิกษุสงฆ์

#พระเจ้าวิฑูฑภะ

อ่าน “อรรถกถา ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท ปุปผวรรคที่ ๔”

#เกสวชาดก

อ่าน “อรรถกถา เกสวชาดกว่าด้วย ความคุ้นเคยเป็นรสอันยอดเยี่ยม”


Timeline
[00:45] นิทานพรรณนา “ฆ่าล้างตระกูล (จุดเริ่มต้น)”
[02:52] ธรรมบทแปลเรื่อง พระเจ้าวิฑูฑภะ
[03:32] เจ้าชายต่างแคว้น ต่างความถนัด ต่างความสามารถ
[23:03] พระเจ้าปเสนทิโกศล ทรงทรงเลี้ยงภัตตาหารภิกษุ
[33:10] คนมีบุญย่อมหนักในเหตุ
[39:34] เกสวชาดก ว่าด้วยความคุ้นเคยเป็นรสอันยอดเยี่ยม
[51:03] กำเนิดฆ่าล้างโคตร เพราะเข้าใจผิดในการสร้างความคุ้นเคย