“สติ” เป็นองค์ธรรมสำคัญที่ทำให้เราหลุดออกจากทุกข์ในวัฏฏะของความแก่ ความเจ็บ ความตายได้ และเป็นทักษะที่ฝึกได้ ด้วยการระลึกถึงคุณของพุทโธ ธัมโม สังโฆ จะช่วยทำให้จิตเราตั้งอยู่ในกุศลธรรม ปัญญา ความเพียร ความอดทน ต่างๆ จะมาครอบงำจิตใจของเรา และทำให้อกุศลธรรมออกไป เมื่อมีสติอย่างต่อเนื่อง เกิดสัมมาสมาธิ และปัญญามองเห็นความแก่ ความเจ็บ ความตาย เป็นเรื่องปกติ เห็นความไม่เที่ยง ทั้งกาย เวทนา ความรู้สึก ความคิดต่างๆ รวมถึง จิตก็ไม่ใช่เรา เห็นอย่างนี้แล้ว วางความยึดถือ ยึดมั่น ด้วยสติ เกิดความรู้ คือ เกิดวิชชา อวิชชาก็ดับ


Timeline

[02:36] ปฏิบัติภาวนา ด้วยการเจริญพุทธานุสสติ ธัมมานุสสติ และสังฆานุสสติ
[13:20] สติระลึกรู้ ถึงคุณความดีของพุทโธ ธัมโม สังโฆ
[25:30] มื่อจิตตริตรึกคิดนึกไปทางใด จิตย่อมน้อมไปด้วยอาการนั้น
[39:44] ความแก่ ความเจ็บ ความตาย เป็นของเฉพาะตน
[51:05] ตั้งสติ รักษาจิต เกิดปัญญามองเห็นความแก่ เจ็บ ตาย เป็นเรื่องธรรมดา