พระเจ้าพรหมทัตครองราชสมบัติอยู่ในนครพาราณสี พระโพธิสัตว์เกิดเป็นโอรสของพระองค์ เมื่อพระชนกล่วงลับไปแล้ว พระโพธิสัตว์ได้ดำรงอยู่ในราชสมบัติและเสวยโภชนะอันบริสุทธิ์ ด้วยเหตุนั้น พระองค์จึงมีพระนามว่า พระเจ้าโภชนสุทธิกราช พระองค์เสวยกระยาหารอย่างสิ้นเปลือง เมื่อเสวยมีพระประสงค์ให้มหาชนได้เห็นวิธีการเสวยของพระองค์ จึงให้สร้างรัตนมณฑปที่ประตูพระราชวัง วันหนึ่งมีบุรุษโลเลได้เห็นวิธีเสวยกระยาหารของพระราชา จึงอยากจะบริโภคอาหารนั้น ได้คิดอุบายขึ้นว่า เขาเป็นทูตและไปเข้าเฝ้าพระราชา ด้วยความหิวโหยเขาได้คว้าก้อนข้าวจากภาชนะทองของพระราชาใส่ปาก พระองค์จึงตรัสถามว่า เจ้าเป็นทูตของใคร เขาได้ตอบกลับไปว่า ข้าพระองค์เป็นทูตของตัณหา ด้วยเหตุนี้ตัณหาจึงบังคับส่งมา

#ทูตชาดก #จักกวากชาดก #วัฑฒกีสูกรชาดก #ตัจฉกสูกรชาดก #เอกปทชาดก

อ่าน “อรรถกถา ทูตชาดก ว่าด้วยทุกชีวิตเป็นทูตของท้อง”

อ่าน “อรรถกถา วัฑฒกีสูกรชาดก ว่าด้วย หมูสู้เสือได้ด้วยสามัคคีกัน “

อ่าน “อรรถกถา ตัจฉกสูกรชาดก ว่าด้วย หมูพร้อมใจกันสู้เสือ”

อ่าน อรรถกถา เอกปทชาดก ว่าด้วยความเพียรทำให้เกิดประโยชน์หลายอย่าง”


Timeline

[00:41] นิทานพรรณนา “ทาสของปากท้อง”
[02:25] ทูตชาดก ว่าด้วยทุกชีวิตเป็นทูตของท้อง
[17:41] จักกวากชาดก ว่าด้วยความเป็นอยู่ของนกจักรพราก
[19:56] วัฑฒกีสูกรชาดก ว่าด้วยหมูสู้เสือได้ด้วยสามัคคีกัน
[20:55] ตัจฉกสูกรชาดก ว่าด้วยหมูพร้อมใจกันสู้เสือ
[41:49] เอกปทชาดก ว่าด้วยความเพียรทำให้เกิดประโยชน์หลายอย่าง