ในอดีตกาล พระโพธิสัตว์กำเนิดในตระกูลตัวเงินตัวทอง มีบริวารหลายร้อยตัวคอยรับใช้ พากันอาศัยอยู่ในโพรงใหญ่ใกล้ฝั่งแม่น้ำ บุตรของพระโพธิสัตว์นั้นชื่อว่า “โคธปิลลิกะ” เป็นเพื่อนเกลอกันกับกิ้งก่าตัวหนึ่ง จึงขึ้นทับเจ้ากิ้งก้าด้วยคิดว่าจักกอดกิ้งก่าตัวนั้น ฝูงตัวเงินตัวทองนำความไปบอกแก่หัวหน้าฝูงถึงความสนิทสนมระหว่างโคธปิลลิกะกับกิ้งก่า ท่านจึงเรียกบุตรมาหา และตักเตือนด้วยความรักว่า ธรรมดากิ้งก่าทั้งหลายมีกำเนิดต่ำไม่ควรทำความสนิทสนมมากนัก หากขืนทำความสนิทสนมกับกิ้งก่าอยู่จักต้องพินาศ เพราะกิ้งก่าแน่นอน หากแต่โคธปิลลิกะก็ยังคงไม่สนใจยังให้ความสนิทสนมเช่นเคย เจ้ากิ้งก่าเมื่อนานวันเข้ากลับคิดว่า ถ้าโคธปิลลิกะยังกอดทับอยู่อย่างนี้ ตนต้องได้รับความลำบากถึงตายเป็นแน่ จึงร่วมมือกับนายพรานคนหนึ่งเพื่อล้างตระกูลนี้ให้สิ้น

อ่าน “อรรถกถา โคธชาดก ว่าด้วย คบคนชั่วไม่มีความสุข”

อ่าน “อรรถกถา ติตถชาดกที่ ๕. ว่าด้วย การเบื่อเพราะซ้ำซาก”


Timeline
[00:43] นิทานพรรณนา “ไร้สุขส่วนเดียว หากข้องเกี่ยวกับคนพาล”
[05:40] “โคธชาดก ว่าด้วยคบคนชั่วไม่มีความสุข”
[24:40] “ติตถชาดก ว่าด้วยการเบื่อเพราะซ้ำซาก”
[53:50] “บทสรุป และข้อคิดที่ได้รับ”