“มาตาปิตุอุปัฏฐานัง” การบำรุงเลี้ยงดูมารดาบิดา เป็นมงคลที่เป็นลักษณะของการแสดงออกถึงความดีของเรากับคนใกล้ตัวก่อน นั่นคือ มารดาบิดา การที่จะเรียกว่า "อุปัฎฐานัง" คือ การอุปัฏฐากอุปถัมภ์ บำรุงเลี้ยงดูมารดาบิดา และกระทำตอบที่เหมาะสมกัน ควรจะทำอย่างไร? หลักๆ จะแบ่งเป็น 2 ส่วน คือ กตัญญู (รู้คุณ) และกตเวที (การกระทำตอบความดีนั้น) หรือในพุทธพจน์ท่านก็จะตรัสไว้ในเรื่องของหน้าที่ในทิศทั้ง 6 ซึ่งเวลาที่เราจะรู้คุณก็ต้องรู้ด้วยปัญญา ต้องเข้าใจให้ถึงในจิตใจของเราว่า คนๆ นี้เขามีคุณอย่างไร คือถ้าเราเข้าใจแยกแยะระหว่างคำว่า พ่อกับบิดาได้ เข้าใจแยกแยะระหว่างคำว่าแม่กับมารดาได้ ว่าหมายถึงผู้บำรุงเลี้ยงดู ซึ่งการเลี้ยงดูเป็นลักษณะคุณธรรมที่สำคัญของความเป็นมารดาบิดา เข้าใจในคุณธรรมของความเป็นมารดาบิดาในความเป็นพรหม คือ มีเมตตา กรุณา มุทิตา และอุเบกขาในบุตรธิดา ชนิดที่ไม่มีประมาณ ไม่มีหมด และไม่มีเงื่อนไข เข้าใจในคุณธรรมของความเป็นมารดาบิดาในความเป็นความเป็นบูรพาจารย์ คืออาจารย์คนแรกที่แสดงโลกนี้แก่บุตรทั้งหลายว่าต้องกินอย่างนี้ๆ พูดอย่างนี้ๆ อ่านเขียนอย่างนี้ๆ เข้าใจในคุณธรรมของความเป็นมารดาบิดาในเป็นความเป็นผู้บำรุงเลี้ยง คือ ให้เลือดหมายถึงน้ำนมให้ดื่มกิน ให้อาหารเลี้ยงดูจนเติบโตขึ้นมาได้ รักษาจากเหลือบยุงลมแดด และสัตว์เลื้อยคลานทั้งหลาย และเพราะมีคุณธรรมมีคุณสมบัติของความเป็นมารดาบิดา ท่านจึงเป็นอาหุเนยยะบุคคล หมายถึง ผู้ที่ควรได้รับของที่เขานำมาให้เจาะจง[...]