ขุดเพชรจากพระไตรปิฎก สุทัตตอนาถบิณฑิกเศรษฐี (พระไตรปิฎกเล่มที่ 20 พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ 12: อังคุตตรนิกาย เอกกนิบาต เอตทัคควรรค ข้อที่ 249) ประวัติความเป็นมาและบุพกรรมในชาติก่อน การบรรลุธรรม และความเป็นเอตทัคคะ  สุทัตตอนาถบิณฑิกเศรษฐี เอตทัคคะเป็นผู้เลิศกว่าอุบาสกทั้งหลายในฝ่ายผู้ให้ทาน (ทายก) สุทัตตะ เกิดในตระกูลสุมนเศรษฐีในกรุงสาวัตถี แคว้นโกศล เป็นผู้ยินดียิ่งในการให้ทาน เป็นทานบดีจึงได้ชื่อใหม่เรียกกันว่า อนาถบิณฑิกเศรษฐี (ผู้ให้ก้อนข้าวแก่คนอนาถา) สุทัตตะเมื่อได้ยินชื่อของพระพุทธเจ้าเป็นครั้งแรกจากเศรษฐีน้องเขย ก็รีบเข้าเฝ้าฯ ฟังธรรม พระพุทธองค์ได้ทรงแสดง “อนุปุพพิกถา” แก่เศรษฐีเป็นการวางพื้นฐาน แล้วจึงแสดง “อริยสัจสี่” ต่อจนจบ อนาถบิณฑิกเศรษฐีจึงบรรลุโสดาบัน และ*ประกาศตนเป็นอุบาสกผู้ถึงพระรัตนตรัยเป็นสรณะตลอดชีวิต ได้ถวายมหาทานแล้วกราบอาราธนาพระพุทธเจ้าไปกรุงสาวัตถี ระหว่างการเดินทางกลับนั้นก็สละทรัพย์จำนวนมากพร้อมทั้งชักชวนชาวบ้านสร้างวิหารระหว่างทางทุกหนึ่งโยชน์ ได้ซื้อที่ดินจากเจ้าเชตกุมารราคาเท่าทรัพย์ที่ปูลงในแผ่นดินนั้นสร้างเป็นวัดพระเชตวันถวายพระสงฆ์ซึ่งมีพระพุทธเจ้าเป็นประธาน พระพุทธเจ้าประทับจำพรรษาอยู่วัดนี้ถึง 19 พรรษา *“ข้าพระพุทธเจ้านี้ ขอถึงพระผู้มีพระภาคเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ว่าเป็นสรณะ  ขอพระองค์ทรงจำข้าพระพุทธเจ้าว่าเป็นอุบาสกผู้มอบชีวิตถึงสรณะจำเดิมแต่วันนี้เป็นต้นไป” ด้วยความที่เป็นผู้ยินดียิ่งในการให้ทาน เมื่อจะไปสำนักของพระพุทธเจ้าก็ไม่เคยไปมือเปล่า จะมีอาหารของขบฉันตามกาลไปด้วยเสมอ หากไม่ก็ให้คนนำทรายไปเกลี่ยลงที่บริเวณคันธกุฎี และเข้าไปเฝ้าพระพุทธเจ้าวันละ 2 ครั้ง **ระหว่างที่เข้าเฝ้าก็ไม่เคยถามปัญหากับพระพุทธเจ้าด้วยเกรงพระองค์จะเหน็ดเหนื่อย ท่านมีจิตคิดให้ทาน[...]