สามเณรน้อยชื่อว่า "ติสสะ" (พระวนวาสีติสสเถระ) เกิดในตระกูลอุปัฏฐากของพระสารีบุตรเถระ ได้ชื่อตามพระเถระเมื่อครั้งเป็นคฤหัสถ์มีชื่อว่า อุปติสสมาณพ ขณะแม่แพ้ท้องคิดว่า เราพึงนิมนต์ภิกษุ 500 รูป มีพระสารีบุตรเถระเป็นประธาน ให้นั่งในเรือนถวายข้าวปายาส แล้วบริโภคข้าวปายาสอันเป็นเดนของภิกษุ นางได้ตามประสงค์นั้น และเมื่อเด็กน้อยมีอายุ 7 ปี ก็ได้ขอออกบวชเพื่อเพื่อศึกษาเล่าเรียนและปฏิบัติธรรม โดยมีพระสารีบุตรเป็นอุปัชฌายะและเป็นผู้ให้ตจปัญจกกัมมัฏฐาน จึงขออนุญาตออกป่าไปปฏิบัติสมณธรรม 3 เดือนได้บรรลุพระอรหัตพร้อมด้วยปฏิสัมภิทา. ประเด็นที่น่าสนใจในที่นี้คือ เมื่อสามเณรนั้นออกป่าทำสมณธรรม ได้เข้าไปบิณฑบาต เมื่อมีผู้ถวายภิกษา ไหว้แล้ว สามเณรก็กล่าวว่า "ขอท่านทั้งหลายจงถึงซึ่งความสุข, จงพ้นจากทุกข์เถิด." แต่ไม่ได้อธิบายความหมายว่าเป็นอย่างไร จนเมื่ออุปัชฌายะมาเยี่ยมบอกสอนแล้ว สามเณรได้บรรลุธรรมขั้นสูง จึงสามารถแสดงให้เห็นถึง "เหตุให้ถึงสุขและพ้นจากทุกข์" ได้ เรื่องราวต่อไปจะเป็นอย่างไรมาติดตามรับฟังกันได้ในเอพิโสดนี้ “ก็ข้อปฏิบัติที่เป็นเหตุให้ได้ลาภเป็นอย่างหนึ่ง ข้อปฏิบัติที่ให้ถึงพระนิพพานเป็นอย่างหนึ่ง ภิกษุผู้เป็นสาวกของพระพุทธเจ้า รู้ชัดข้อปฏิบัติทั้งสองนี้แล้วไม่พึงยินดีสักการะ แต่พึงเพิ่มพูนวิเวก”…เรื่องพระวนวาสีติสสเถระ [๕๙]   แนะนำรับฟังเพิ่มเติมได้ที่ Playlists: คลังพระสูตร S08E23 ,ขุดเพชรในพระไตรปิฎก S01E25