ในเอพิโสดนี้ ได้นำเรื่องราววิธีการแก้ไขปัญหาด้วยปัญญาอันแยบคาย โดยยกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นใน 2 วาระ คือ เมื่อครั้งที่พระอานนท์ได้ใช้ปัญญาช่วยพระเจ้าโกศลค้นหาดวงแก้วจุฬามณีที่หายไป ด้วยวิธีการแก้ไขปัญหาที่ละมุนละม่อม โดยไม่ต้องมีการเบียดเบียนทำร้ายกันเกิดขึ้น เรียกว่า "บิณฑทาน" ซึ่งจากเหตุการณ์ดังกล่าว พระพุทธเจ้าจึงได้ยกเรื่อง "มหาสารชาดก" มาเล่าให้ภิกษุได้ฟังกัน เป็นเรื่องเมื่อครั้งที่พระโพธิสัตว์เกิดเป็นบัณฑิต ได้ใช้ปัญญาช่วยพระเจ้าพรหมทัตหาสร้อยไข่มุกที่หายไปเช่นกัน  นอกจากนี้ ยังได้กล่าวถึงเรื่องของกิเลส เปรียบไว้กับเครื่องจองจำ ที่ทำให้เราลุ่มหลงเพลิดเพลินวนเวียนกันอยู่ในวัฏสงสารนี้ พระพุทธเจ้าจึงได้ตรัสสั่งสอนภิกษุ 500 รูป ถึงวิธีที่จะหลุดพ้นจากเครื่องจองจำคือกิเลสนี้ได้ ดุจมะลิเครือ แนะนำรับฟังเพิ่มเติมได้ที่ Playlists: นิทานพรรณนา S02E26