“ลิงฝูงหนึ่ง ช่วยกันถอนต้นไม้ทั้งต้นเล็ก ต้นใหญ่ ถอนต้นไม้ไปก็ดูรากของต้นไม้ไปด้วย ถอนแล้วก็ดูราก ดูรากแล้วก็ปักลงดิน ทำแบบนี้ซำ้ไปซำ้มา ช่างน่าประหลาดใจจริง” 

บุคคลผู้ไม่มีปัญญาไม่เพียงแต่จะนำภัยมาสู่ตน ย่อมนำพาภัยตลอดถึงผู้อื่นด้วย 

เหตุดั้งนั้น บัณฑิตย่อมไม่สรรเสริญชีวิตของผู้ไม่มีปัญญาว่าประเสริฐ ดังเช่น ฝูงวานรผู้เฝ้าอุทยานนี้


อ่าน “มกสชาดก ว่าด้วย มีศัตรูผู้มีปัญญาดีกว่ามีมิตรโง่” อรรถกถา เอกกนิบาตชาดก อัตถกามวรรค

อ่าน “โรหิณีชาดก ว่าด้วย ผู้อนุเคราะห์ที่โง่เขลาไม่ดี” อรรถกถา เอกกนิบาตชาดก อัตถกามวรรค

อ่าน “อารามทูสกชาดก ว่าด้วย ฉลาดในสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์ไม่มีความสุข” อรรถกถา อารามทูสกชาดก


Timeline
[04:14] มกสชาดก ว่าด้วยมีศัตรูผู้มีปัญญาดีกว่ามีมิตรโง่
[20:38] ข้อคิด
[23:46] โรหิณีชาดก ว่าด้วยผู้อนุเคราะห์ที่โง่เขลาไม่ดี
[37:21] อารามทูสกชาดก ว่าด้วยฉลาดในสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์ไม่มีความสุข