พระสูตรแรก เป็นเรื่องราวของเสลพราหมณ์กับเกณิยชฏิล ที่เสลพราหมณ์ ได้ยินบทว่า “พุทโธ” จากเกณิยชฏิล เกิดความสนใจจึงได้เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาค และได้เห็นลักษณะมหาบุรุษ 32 ประการตามมนต์ของพวกพราหมณ์ ได้สอบถามธัมม์ ได้ฟังธัมม์แล้วเกิดความเลื่อมใสขอบวชในวันนั้นเป็นพระภิกษุชื่อเสละพร้อมด้วยบริวาร ต่อมาได้บรรลุเป็นพระอรหันต์ พระสูตรที่ 2 ทรงแสดงแก่ภิกษุ ปรารภความคิดเห็นของภิกษุที่มีต่อพระองค์ และทรงอธิบายถึงวิธีการปฏิบัติที่เมื่อมีการขัดแย้งกันเกิดขึ้นในหมู่ภิกษุ ให้กำหนดเนื้อความให้ดี แล้วเข้าไปหาคนที่ว่าง่าย และทิฏฐิน้อยที่สุด ให้คิดว่าการลำบากจากการบอกเป็นเรื่องเล็กน้อย แล้วจึงบอกสอนชี้แจงอย่างมีเหตุผลโดยไม่ยกตนข่มผู้อื่น ทั้ง 2 พระสูตร แสดงถึงความมหัศจรรย์ในคำสอนของพระพุทธเจ้า ทั้งคนที่มีศรัทธาถือรูปเป็นประมาณ กรณีของเสลพราหมณ์ หรือเหล่าภิกษุที่ถือธรรมเป็นประมาณ ในกินติสูตร ที่เมื่อเราศึกษาทำความเข้าใจแล้วนำมาปฏิบัติ น้อมเข้าสู่ใจเราก็จะมีความศรัทธา มีปัญญาที่จะทำให้ถึงนิพพานได้