คิดว่าชีวิตไม่มีความหมาย ก็เลยจะจบชีวิตลง แต่ถ้าเห็นชีวิต ‘ตามความเป็นจริง’ สุขก็มีทุกข์ก็มี มีเหตุมีปัจจัยมา เข้าใจชีวิตอย่างถูกต้อง มันก็ทุกข์ไม่มาก แต่ถ้าเข้าใจคลาดเคลื่อนจากที่มันเป็น มันก็จะทุกข์มาก “มองไปรอบ ๆ สิ ยังมีคนที่เขารักเราอยู่ไหม มีสิ แต่บางทีนึกไม่ถึง ตั้งสติไว้จะค่อย ๆ เห็น” เหตุการณ์ต่าง ๆ ในชีวิต เป็นเครื่องเตือนสติเราทั้งสิ้น ชีวิตมันเป็น 2 ด้านอย่างนี้แหละ มีสุขมีทุกข์ เมื่อเข้าใจแล้ว ตัดสินใจเลยในการที่จะดำรงชีวิตให้มีคุณค่า ให้มีความอดทน ให้มีเมตตา มีการให้อภัย เอื้อเฟื้อเกื้อกูล เห็นตามความเป็นจริง ให้มีปัญญาให้เกิดขึ้นได้ เราใส่อะไรลงไปในชีวิต ชีวิตเราก็มีค่ามีราคาตามสิ่งนั้นขึ้นมา