"ความทุกข์เป็นสิ่งที่เราทุกคนต้องเจอ แต่จะทำอย่างไรให้สามารถรับมือกับความทุกข์และผ่านพ้นไปได้"  ตัวอย่างของภิกษุณี 2 รูป คือ พระกุณฑลเกสีเถรี และ พระปฏาจาราเถรี ซึ่งทั้งสองได้เจอความทุกข์อย่างแสนสาหัส แต่ด้วยได้ตั้งความปรารถนาสั่งสมบารมีมายาวนานในอดีตชาติ จวบจนชาติสุดท้ายที่เมื่อต้องเผชิญกับความทุกข์อย่างมาก ด้วยสัมมาสติพร้อมบารมีที่สั่งสมมาส่งผลให้สามารถปฏิบัติธรรมจนบรรลุพระอรหันต์ได้ อีกทั้งได้รับการยกย่องจากพระพุทธเจ้าไว้ในตำแหน่งเอตทัคคะ  ธรรมบทแปลเรื่อง พระกุณฑลเกสีเถรี ภาคที่ 4 เรื่องที่ 83  เอตทัคคะในฝ่ายผู้ตรัสรู้เร็วพลัน | ลูกสาวเศรษฐีผู้หลงรักโจร  ถูกสามีลวงไปฆ่า แต่ก็รอดพ้นมาได้ด้วยปัญญา จากนั้นนางได้บวชเป็นปริพาชิกา เรียนจบวิชาพันวาทะอาจารย์ก็ตัดกิ่งหว้ายื่นใส่มือ บอกว่า ถ้าเจอคฤหัสถ์โต้วาทีเอาชนะ ก็ขอให้นางยอมเป็นเมีย ถ้าเจอบรรพชิต ก็ขอให้ยอมบวชในสำนักนั้น นับแต่นั้นปริพาชิกาถือกิ่งหว้า ประกาศท้าโต้วาที เอาชนะผู้รู้หลายสำนักได้ ชื่อเสียงเลื่องลือไปไกล จนถูกเรียกว่า "ชัมพุปริพาชิกา" (ปริพาชิกากิ่งหว้า)  ภายหลังได้โต้วาทะกับพระสารีบุตรี เกิดความเสื่อมใส ได้เข้าเฝ้าฯ และฟังพระธรรมเทศนาแค่เพียง 4 บทจากพระพุทธเจ้า นางซึ่งกำลังยืนอยู่ ยังไม่ทันจะนั่งลงก็ได้บรรลุพระอรหัตผลพร้อมด้วยปฏิสัมภิทาทั้งหลาย จึงขอบวชแล้ว ได้ชื่อว่า “กุณฑลเกสาเถรี”    "ก็ผู้ใดพึงกล่าวคาถาตั้งร้อย ซึ่งไม่ประกอบด้วยบทเป็นประโยชน์, บทแห่งธรรมบทเดียวที่บุคคลฟังแล้วสงบระงับได้ ประเสริฐกว่า (การกล่าวคาถาตั้ง[...]