1X
สังขปาลนาคราชมีความเบื่อหน่ายต่อความเป็นนาค ปรารถนาความเป็นมนุษย์ จึงออกจากนาคพิภพมายังแดนมนุษย์ เพื่อรักษาอุโบสถศีล โดยอธิษฐานว่า “หากบุคคลใดต้องการหนัง เอ็น กระดูก เนื้อ และเลือดก็เชิญเถิด เราได้สละแล้ว แต่จะไม่ยอมประพฤติล่วงศีล แม้ต้องสละชีวิต” แล้วจึงลงนอนขดตัวที่จอมปลวก ครั้นเมื่อเหล่านายพรานถืออาวุธทั้งหอกและหลาวเข้าไปจับสังขปาลนาคราชเพื่อเป็นอาหาร หากแต่สังขปาลนาคราชยังคงรักษาอุโบสถศีลด้วยใจที่ตั้งมั่น จึงยอมรับเอาหอก และหลาวที่นายพรานทิ่มแทงตามร่างกายด้วยความอดทน
การรักษาศีลในระดับ “ปรมัตถบารมี” นับว่ายากยิ่ง เพราะหมายถึงการยอมสละด้วยชีวิต คือ รักศีลยิ่งกว่าชีวิตของตน หากรักษาศีลได้บริบูรณ์แล้ว ศีลย่อมรักษาผู้นั้นอย่างดี เหมือนดั่ง พระโพธิสัตว์สังขปาลนาคราช ผู้รักษาศีลยิ่งกว่าชีวิตของตน
#สังขปาลชาดก
อ่าน “อรรถกถา สังขปาลชาดกว่าด้วย สังขปาลนาคราชบำเพ็ญตบะ”
Timeline
[00:23] นิทานพรรณนา “นาคบำเพ็ญตบะ”
[03:51] สังขปาลนาคราชบำเพ็ญตบะ
[14:57] ปรารถนานาคพิภพ
[20:11] บำเพ็ญตบะ
[39:15] อาฬารกุฏุมพี ขอร้องให้ปล่อยพญานาค
[47:03] เหตุที่ทำให้อาฬารกุฏุมพีออกบวช
[52:51] บารมี 10 ทัศ
[56:58] ประชุมชาดก